شبیه‌سازی عددی تخلیۀ فاضلاب چالوس به دریای خزر با استفاده از آتفال

شهرهای ساحلی به دلیل امکان بهره‌برداری از دریا و جذب گردشگران از موقعیت ویژه‌ای برخوردارند. یافتن روش‌های مفید دفع فاضلاب با هزینۀ کمتر و بازده بیشتر، همچنین قابل ارتقا از لحاظ ظرفیتی در شهرهای ساحلی اهمیت بالایی دارد. از جمله روش‌های شناخته‌شده برای دفع فاضلاب در شهرهای ساحلی استفاده از آتفال است. در این روش فاضلاب پس از تصفیۀ اولیه به وسیلۀ لوله‌هایی در فاصلۀ دور از ساحل در کف دریا در چند نقطه با سیستم پخشاننده تخلیه می‌شود. سیستم آتفال معمولاً شامل تونل یا لولۀ انتقال، لولۀ پخشاننده، لوله‌های خروجی عمودی، پورت‌ها و نازل‌ها یا هوادم‌هاست. در این سیستم اساس و مبنای عمل، رقیق‌سازی فاضلاب است، به طوری که مشکلاتی را برای محیط‌زیست منطقه فراهم نیاورد. برای طراحی این سیستم به اطلاعاتی مانند دبی فاضلاب، جهت و مقدار جریانات دریایی در زمان‌های مختلف، چگالی و لایه‌بندی درجۀ حرارت و شوری آب دریا در فصول مختلف سال، میزان آلودگی‌های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی فاضلاب و میزان مجاز آن‌ها در آب دریا به خصوص در مناطق شناگری و توپوگرافی منطقه نیاز است. در این تحقیق به کارگیری آتفال به‌منزلۀ سیستم تخلیۀ فاضلاب به دریا در چالوس که در مجاورت سواحل جنوبی دریای خزر قرار گرفته، از نظر زیست‌محیطی ارزیابی شده است. با استفاده از مدل کورمیکس عملکرد آتفال شبیه‌سازی‌شده، نحوۀ ترقیق و از بین رفتن آلودگی‌ها در منطقۀ تخلیه و سرنوشت فاضلاب رقیق‌شده در فواصل دور بررسی شده است. طراحی برای بحرانی‌ترین حالت از نظر لایه‌بندی چگالی و سرعت جریانات دریایی صورت گرفت و برای موارد دیگر نیز کنترل شد. نتایج نشان داد که به کارگیری آتفال به‌منزلۀ سیستم تخلیۀ فاضلاب به دریا در چالوس با در نظر گرفتن برخی ملاحظات مانند تصفیۀ مقدماتی پیش از تخلیه، گزینه‌ای مطلوب است. همچنین، نتایج نشان داد که استفاده از آتفال موجب رفع مشکلات زیست‌محیطی دفع فاضلاب شده است.